Beschrijving

De wapen- en inscriptiezerk heeft een tekstband die op de hoeken is weergegeven als zijnde omgeslagen. In het midden van de zerk zien we een cirkel met rand met daarin, in reliëf, twee schilden die met linten aan een ringetje hangen dat is aangebracht boven tegen de cirkelrand.
De inscriptie boven de cirkel heeft dezelfde letters als in de tekstband; de tekst eronder is in kapitalen. De laatste sterfdatum is niet ingevuld, of later weggekapt, gezien de beschadiging in het midden onder de laatste regel.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (2 schilden): 1 Gedeeld; I een beurtelings gekanteelde dwarsbalk, vergezeld boven van een bij; II een molenijzer, vergezeld boven van een geknot vogeltje [Pelgrom-Coenen, zie zerk 203]; 2 Gedeeld; I en omgewende zwaan; II drie staande vissen (2,1) [van Hyselberg-N.N.].

Bijzonderheden

Joost is een zoon van Herman Dircx Pelgrom, die elders in de Sint-Jan is begraven (zie zerk 203), en Christina Gerit Jacops. Hij werd in 1510 geboren en was korenkoper van beroep. In tegenstelling tot veel van zijn familieleden vervulde hij geen openbare functies. Joost was getrouwd met Oda van Hyselberch. Haar vader was Willem van Hyselberch, ook wel aangeduid als Willem Cuypers van Zevenen. Haar neef Willem Jans van Hyselberch wordt in 1595 vermeld als priester en beneficiant in de Sint-Jan. Diens zuster Aelken Jans van Hyselberch was getrouwd met Marten Jansen en wordt eveneens op deze grafzerk vermeld. Hun dochter Cornelia Martens was gehuwd met Anthonis Laureyns Donckers († 1643, zie zerk 145 en ook de stamboom aldaar). Cornelia was universeel erfgename van Herman Pelgrom, de zoon van Joost Pelgrom en Oda van Hyselberch, die elders in de Sint-Jan is begraven (zie zerk 203). Haar overlijdensdatum is onbekend. ^1.

Geschiedenis

(Oud 61; Nieuw 573; Martini 326; Smits 91A) ^*
Het graf van Joost Hermans Pelgrom stond in 1707 te boek als een graft onbekent. Ook in 1724 was niet duidelijk wie nu precies de eigenaar was, waardoor de grafrechten uiteindelijk aan de kerk vervielen. In mei 1755 werd er voor het laatst in begraven aangezien het toen vol was. Kennelijk werd het graf daarna enkele malen geruimd en opnieuw gebruikt, want zowel op 3 oktober 1783 als op 13 januari 1797 werd eenzelfde opmerking in de leggers genoteerd.
Martini trof de zerk in 1821 aan in de zuidelijke buitenzijbeuk van het schip, in het midden van de vierde travee vanaf het westen, waar hij in ieder geval al vanaf 1707 had gelegen.Tussen 1821 en 1912 werd hij enkele meters naar het noorden verplaatst. Hier ligt hij nu nog.

Personen