Beschrijving

Slechts de wapens van de redelijk bewaarde zerk zijn erg afgesleten.
Het hoofdgedeelte van de zerk is een inscriptieplaat omgeven door breed en gevarieerd bandwerk. Vooral aan de boven- en onderzijde vormt het bandwerk een zeer brede band. Middenboven is verder een kelk aangebracht en op de hoeken twee gekruiste doodsbeenderen. Op de vergelijkbare zeer brede benedenband, die een grote gelijkenis vertoont met een dergelijke band op zerk 65, zijn links en rechts twee wapenschilden met een lint opgehangen aan de rand van de inscriptieplaat.

Wapens

Twee wapens (ouders): 1 een leeuw; 2 drie geknotte vogeltjes; een schildhoofd met drie vierbladen. Beide schilden hangend aan een lint dat is bevestigd aan het sierwerk boven de wapens.
In Hs 1709, 70.2 wijkt de tekst af. Het tweede wapen wordt niet geïdentificeerd en vertoont kleine verschillen: drie vogels (2,1); een schildhoofd met drie rozen. De vogels zijn hier duidelijk niet geknot en de vierbladen zijn er duidelijk rozen.

Bijzonderheden

Henrick Francken is een zoon van Arnt Jans Francken (van Uden) en Johanna Alaert Henricx van Brede. Zijn vader behoorde in het midden van de zestiende eeuw tot de 6% hoogst aangeslagen Bosschenaren, woonde in de Verwersstraat ‘In den (Groten) Ketel’ en was vanaf 1528 tot zijn dood in 1552 gezworen broeder van de Illustre Lieve Vrouwe Broederschap. Goyaert Francken, een broer van Henricus, was van 1574 tot zijn dood in 1613 eveneens gezworen broeder. Een andere broer, Alaert (’s-Hertogenbosch circa 1537 – Keulen 22-1-1603), studeerde in Keulen, trad in bij de jezuïeten en was docent humaniora en later filosofie aan het Driekoningencollege te Keulen. Ook Henrick heeft gestudeerd, al is onbekend aan welke universiteit: hij wordt aangeduid als meester (in de vrije kunsten) en als licentiaat in de beide rechten. Henrick was bovendien priester en werd op 7 oktober 1586 benoemd tot kanunnik in de Sint-Jan. In 1591-1592 was hij een jaar lang schrijver van het kapittel. In 1603 was hij bovendien rector van het Sint-Andriesaltaar in de kerk van het begijnhof. Vanaf 1604 woonde hij aan de Papenhulst. Op 21 oktober 1607 maakte hij ten overstaan van kapitteldeken en notaris Gysbert Coeverincx zijn testament op en een kleine maand later, op 19 november rond tien uur in de avond, overleed hij. Hij liet onder andere een bibliotheek met een zeventigtal titels na, met daarin naast theologische, juridische en stichtelijke boeken opvallend veel geneeskundige en natuurwetenschappelijke werken. Heer Henrick werd, zoals hij in zijn testament had bepaald, begraven in de benedenkapel van Onze-Lieve-Vrouw, bij de westtoren. ^1.

Geschiedenis

(Nieuw 432 of 435; Martini 93; Smits 45) ^*
Het registratienummer op de zerk is moeilijk te lezen. Op basis van wat wel leesbaar is en van de registratienummers van de omliggende zerken, moet het hier óf om het nieuwe registratienummer 432, óf het nieuwe registratienummer 435 gaan. Beide graven stonden vanaf het midden van de achttiende eeuw geregistreerd als kerkgraf.
De zerk lag in 1607 in de benedenkapel van Onze Lieve Vrouw, bij de westtoren. Vanaf het midden van de achttiende eeuw, maar wellicht al eerder, bevond het graf zich in de noordelijke binnenzijbeuk van het middenschip. Op de plattegrond van Martini uit 1821 is de locatie preciezer aangegeven, namelijk op de grens van de vierde en vijfde travee vanaf het westen. De huidige plaats wijkt daar niet noemenswaardig van af.

Personen