Beschrijving

De zerk is erg afgesleten. Van het wapen is niets meer te zien en ook van de inscriptie zijn grote gedeelten verdwenen.
De zerk toont middenboven een cirkel zonder rand met daarin het wapenschild dat was opgehangen aan een lint, waarvan het snijpunt achter de omcirkeling verdwijnt.

Wapens

Alliantiewapen echtpaar (1 schild): Gedeeld; I een hand- of huismerk [van Hagenburch]; II een molenijzer [Hella].
Het hand- of huismerk bestaat uit een omgewende 4 met aan de onderzijde van de paal een omgekeerde 4, van welke 4-en de beide verlengde dwarsbalken aan de schildrandzijde breedvoetig eindigen.

Bijzonderheden

De achtergronden van Jan Leenderse van Hagenburch zijn vooralsnog niet bekend. In een van de bronnen wordt hij aangeduid als mr., wat er op zou kunnen duiden dat hij een academische studie had gevolgd, maar die titel kan ook betrekking hebben op een ambacht. Zijn echtgenote Margrita Hella was waardin van de herberg ‘In de Witte Zwaan’, gevestigd in het gelijknamige grote pand ‘De Zwaan’ aan de Pensmarkt. Zij ontving daar enkele malen gasten van het stadsbestuur. Margrita Hella overleefde zowel haar echtgenoot als haar zonen Willem en Jacobus, beiden op de zerk genoemd. Uit haar testament dat in 1685, kort voor haar overlijden, werd opgemaakt bleek dat uit haar huwelijk met Jan Leenderse van Hagenburch nog zeker vijf andere kinderen waren geboren, te weten de dochters Anna en Maria, beiden ongehuwd, en Johanna Maria, gehuwd met N.N. Pels, alsmede de zonen Henrick en Johan. Daarnaast was sprake van een gelegitimeerde dochter uit een buitenechtelijke relatie van Margrita Hella, Elisabeth Boons geheten. Elders wordt deze Elisabeth aangeduid als een natuurlijke dochter van Samuel Breemer. Zij werd in 1669 gewettigd. Uit het testament blijkt tevens dat Margrita Hella de schrijfkunst niet machtig was: zij ondertekende met een kruis. ^1.

Geschiedenis

(Oud 538/351; Nieuw 405; Martini 120; Smits 69A) ^*
Vanaf 1707 tot in ieder geval 1724 stond het graf op naam van Hagenburgh. Nadien werd het eigendom van de kerk.
Op de plattegrond van Martini is de zerk terug te vinden in de noordelijke binnenzijbeuk van het schip, in de eerste travee vanaf het transept, even ten noordwesten van de noordwestelijke vieringpijler. De locatieaanduidingen in de leggers stemmen hiermee overeen, evenals de locatie volgens Smits en de huidige ligging. Bijgevolg zal de zerk vanaf 1707 tot op de dag van vandaag niet noemenswaardig zijn verplaatst.

Personen