Beschrijving

De inscriptiezerk is in redelijke staat bewaard gebleven.
Er is een tekstband die wordt doorbroken door hoekvierpassen met daarin de evangelistensymbolen. De inscriptie wordt bovenaan in het middengedeelte vervolgd voor latere familieleden.

Bijzonderheden

Bouwen of Boudewijn Jan Andries van Berlicum was als koopman actief in de internationale handel. Zo sloot hij in 1509 een contract met een consortium van Antwerpse producenten voor de levering van hoeden. Na zijn dood bleek hij nog vorderingen te hebben op personen in uiteenlopende plaatsen als Antwerpen, Grave, Nijmegen, Kalkar, Lübeck en Coppenhaven in Deenmarcken. Hij woonde aan het begin van de Hinthamerstraat op de hoek van de (Nieuwe) Gasthuisstraat. In de belastinglijsten van het begin van de zestiende eeuw behoort hij tot de 15%, zijn weduwe in het midden van de eeuw zelfs tot de 2% hoogst aangeslagenen. Naast zijn handelsactiviteiten was Boudewijn lid van de schutterij van de Oude Schuts, waarvan hij in 1521 deken was. Hij was getrouwd met Johanna, dochter van koopman Dirck Dirck Jans van Loon of Hogeloon en Elisabeth Wouter Berten. Boudewijn overleed op jonge leeftijd op 10 augustus 1526 en werd in de Sint-Jan begraven. Met zijn dood stortte zijn handelshuis ineen. Boudewijn liet enerzijds grote schulden, anderzijds grote vorderingen na. Zijn dood was voor zijn schuldeisers aanleiding om hun leningen zo snel mogelijk terug te vorderen, terwijl de weduwe Johanna de vele, geografisch zeer gespreide vorderingen die haar man had nagelaten onmogelijk in hetzelfde tempo kon incasseren. Met hulp van haar vader en van Henrick van Schijndel, die getrouwd was met Boudewijns zuster Luytgard, en door liquidatie van een groot deel van haar onroerende en roerende bezittingen wist Johanna de schuldeisers tevreden te stellen. Blijkbaar kwam Johanna zelf de klap ook snel weer te boven: zoals gezegd behoorde zij in het midden van de zestiende eeuw tot de meest welgestelde Bosschenaren. Haar vader stierf op 101-jarige leeftijd in 1554, Johanna op 23 december 1556. Beiden werden op de zerk van Boudewijn vermeld en in de Sint-Jan begraven.
Boudewijn en Johanna hadden minstens acht kinderen, van wie er zeven hun vader overleefden. De zonen Andries en Wouter werden eveneens kooplieden. De eerste was in 1555 rentmeester van ’s-Hertogenbosch, Wouter trad in 1556 en 1565 op als deken van het kramersambacht. Boudewijns dochter Engelken ligt met haar man Joost Rovers elders in de Sint-Jan (zie zerk 382). Een andere dochter, Catharina, was getrouwd met Henrick Oliviers van Berchuysen (zie zerk 133). Een derde dochter, Elisabeth, getrouwd met Christoffel van Balen, overleed op 27 november 1549 en werd bij haar ouders in de Sint-Jan begraven. Haar man hertrouwde en werd met zijn tweede vrouw elders in de Sint-Jan ter aarde besteld (zie zerk 159). ^1.

Geschiedenis

(Nieuw 92; Martini 175; Smits 205) ^*
Zeker vanaf 1752, maar vermoedelijk ook al geruime tijd daarvoor, stond het graf te boek als kerkgraf. Het bevond zich toen in de noordelijke binnenzijbeuk van het koor, in de tweede travee vanaf het transept, een paar meter ten zuidwesten van de derde middenpijler, een plek die ook Martini aanwees in 1821. Voor 1912 werd de zerk verplaatst naar de huidige plek.

Personen