Beschrijving

De bovenhelft van de enigszins glad geworden zerk wordt ingenomen door een grote cirkel met daarin in reliëf het wapen. Hieronder bevindt zich de inscriptie in drie regels, terwijl de rest van de zerk leeg is gelaten.

Wapens

Drie opvliegende valken (2,1), links en rechts vergezeld van een staande vis, van elkaar afgewend. Het schild hangend aan een lint uit de helm komend. Helm. Dekkleden. Wrong. Helmteken: een gepantserde arm, houdende een opvliegende valk. De gepantserde arm is erg primitief voorgesteld. Onder de rechtervleugel van de onderste valk in het schild lijkt een tekentje te staan, dat lijkt op de letter c.

Bijzonderheden

Over de afkomst van Isebrand of Ysbrand Hermans Valckhof is niets bekend. We komen hem voor het eerst tegen in 1664, wanneer hij het huis ‘De Drie Indiaanse Vrouwen’ aan de Visstraat koopt. Hij is dan getrouwd met Margriet van Erkelens, weduwe van Willem van Rijnsbergh. Uit dit huwelijk stammen twee zoons, Herman en Johan, en twee dochters, Johanna en Wilhelmina. Margriet werd op 1 april 1677 in de Sint-Jan begraven. Ysbrand was koopman van beroep, waarschijnlijk vooral in rookwaren. Ysbrand overleed op 19 mei 1685 en werd vier dagen later in de Sint-Jan begraven. In zijn testament had hij bepaald dat Johan en Johanna, omdat zij ‘in myne weduwelycken staet, dagen myns ouderdoms ende sieckte my hebben by gestaen ende voor myn de coopmanschap gedreven ende voortgeset’ als beloning voor hun diensten alle koopwaar zouden krijgen die hij achterliet, alsmede de winkel en dat dit uit de te verdelen boedel zou blijven. Dit leidde na Ysbrands dood tot een conflict met de andere twee kinderen, dat ten slotte in der minne werd geschikt: de winkel en de koopwaar bleven in de boedel, Johan en Johanna werden met een bedrag van 400 gulden gecompenseerd. De boedel bevatte naast het huis in de Visstraat nog panden in de Postelstraat en de Korte Putstraat, en daarnaast een stuk land in Vught, vele erfrenten en -cijnzen, schuldbrieven en obligaties. ^1.

Geschiedenis

(Oud 377; Nieuw 82; Martini 163; Smits 219) ^*
Het graf stond in 1707 te boek als t’ graft van Valckenhoff, te weten de op de zerk genoemde Isenbrant. In de legger van 1724 wordt de overboeking ervan gemeld op naam van twee van zijn kinderen, Johannis en Johanna, en van de kinderen van zijn zoon Herman(nus). Op 2 augustus 1752 werd het graf overgeboekt naar de zoon van deze Herman, Gerardus Valkenhof, en diens kinderen Johanna, echtgenote van Bernardus Schaatsberg; Maria Catharina, getrouwd met Jan van den Bogaert; en Hendricus Valkenhof. Het graf kwam op 23 juni 1779 in het bezit van Maria Schaseburgh en Joh. Hendrik de Faust, echtgenoot van Adriana Schaseburgh. Maria en Adriana Schaseburgh waren beiden dochters van de eerder genoemde Johanna Valkenhof en Bernardus Schaatsberg en dus kleinkinderen van Gerardus Valkenhof. Verder bleef het graf ook op naam staan van de bovengenoemde Maria Catharina Valkenhof, inmiddels weduwe van Jan van den Bogaert, en kwam het daarnaast op naam van Petronella en Petrus Valkenhoff. De legger van 1804-1805 meldt de overboeking op naam van Maria Schazeberg, weduwe van Jacobis van Haaff, en J.A. Tellingen, getrouwd met A.M.E. Faust. In 1821 lag de zerk in de noordelijke binnenzijbeuk van het koor, in de eerste travee vanaf het transept, waar hij sinds de begrafenis van Isenbrant Valckhof in 1685 had gelegen. Vanwege de slechte staat van de plattegrond van Smits is de zerk daarop niet terug te vinden. Ook op de plattegrond van 1947, die grotendeels is gebaseerd op Smits, staat de zerk niet aangegeven. Toch is het aannemelijk dat hij tussen 1821 en 1912 op zijn huidige plek is techtgekomen.

Personen